قصيدة للشاعر التلعفري رضا جولاق اوغلو (( ACI DURUM ))

قصيدة للشاعر التلعفري
رضا جولاق اوغلو

(( ACI DURUM ))

Sahne kaldı puşt pezevenk elinde
Çark tersine döner devrana vay vay
Asıl zade çinğeneler dilinde
Dünya zırtisine zamana vay vay
***
Ben ne bilem bu fendi bu oyunu
Kim evlendi kim kaldırdı toyunu
Köpek sürse kurt inine koyunu
Varsın çulun büksün çobana vay vay
***
Yıldıza bakanlar yeri görmedi
Kökü deyaz ağaç meyve vermedi
Bir zalim fakiri göze (( yırmadı ))
Kalbi merhemetsiz insana vay vay
***
Bir meclise yoksul gelse bıkarlar
Zengin gelse ayağına kalkarlar
Keçel başa inek tersi yakarlar
Derman dad çağırır lukmana vay vay
***
Haci leylek rakı içti gegirdi
Karı nenem sekide dük eğirdi
Ustasına dıl çıkarır şagirdi
Çakal muhtar oldu arslana vay vay
***
Cehenneme bir pencere çarşımız
Yol uzundur kara duman karşımız
Kan kalesi fitne başı ârşımız
Memleket kan ağlar başkana vay vay
***
Alçağa basmayan yüksekir nasıl
Fırsatı elinden kaçırır gâfil
Öğrenci neylesin öğretmen cahil
Îlmin kül başına îrfana vay vay
 ***
Bilmem hangi mezhep hangi dindeyiz
Bukalemun gibi renk renk dondayız Allah ! allah ! ne antika gündeyiz
Erkek kaşın alır bayana vay vay
 ***

Kıfıl açık nice ? dolsun kumbara
Hace gitse tövbe etmez zampara
Dam komşumuz delik delmiş âmbara
Kapıda dikilmiş pasvana vay vay
***
Pervaneler daha konmaz çırağa
Söz nasihat geçmez sağır kulağa
Hacı abbas bıcak biler konağa
Vicdan yaka yırtar imana vay vay
***
Âkıl odur sözü söyler bilene
gâyet taslak varlı biri dilene
Fakir miskin dâvet olmaz şölene
Nezir hayra geçmez kurbana vay vay
***
Ne papazın işi iştir diride
Ne mollanın îbadeti yerinde
Kitabına hürmet yoktur birindee
İncil beş rivâyet kurâne vay vay
 ***

Ne kadılar hakkı icra ederler
Ne zenginler hakkın borcun öderler
Hemen hepsi sapık yolda giderler
Şerîn eli kısa fermana vay vay
***
Has gönülden sevse talıp pirini
İpe sermez tarikatın sırrını
Meyhaneler almış tekye yerini
Edeb can cekişir erkâne vay vay
***
Geyikle segrişir kaba karınla
Gençlere bab olur çıplan alınla
Boz serçeler (( pehle )) vurur şahinlee
Şiir tadı kaçmış ozana vay vay
 ***
Bu dünyanın kalmamış bir şirini
Kara günler koğar biri birini
Geçen yolcu nar doldursa (( tirini ))
Bağlar (( kok )) çağırır bağvana vay vay
***
Yavan yemez kimse çürek aşını
Saç sakalın boyar danar yaşını
Kimse yumaz (( hıtmıda )) ((üst başını ))
Şampuan modeli (( çoğana )) vay vay
***
Evelki adamlar hanı dünyada
Gitgide geçen gün düşüyor yada
Eğlence yerleri oldu ziyada
Ağa tek başına divana vay vay
***
Bir komşu uğramaz komşu toyuna
Bacılar helhele virir boyuna
( yiz ) sırğalar battı altın suyuna
Gümüş kemer , altın gerdâne vay vay
***
Sahta cadı hasıl etmez meramı
Bizim köye dadanmasın haramı
(( çorru )) sara begenmez kör bayramıı
Kız saçın ak ürer oğlana vay vay
 ***

Belki o bu cömert koyar adımız
Emege degmeyen yiyer zadımız
Ne sağıyken nede ölü yadımız
Ölene geberdi kalana vay vay
***
Her şey yokuş anne kızın öğmede
Merdaneler namerde baş eğmede
Yıldızlar savaşı başlar düğmede
Kılıçlar müzede kalkana vay vay
***
Bin derde devadır kurân ayetii
Ak güne çıkacak çeken zehmeti
Kara horuz kanı açar kısmeti
Kız nasibin alsın hayvana vay vay
***
Emen bebek kondağında dinç değil
Telli gelin duvağında dinç değil
Pir ihtiyar yatağında dinç değil
Âhil kara günde civana vay vay
 ***

Kimi saldı kaçtı kimi dövüştü
Yorğan gitti kavğa bitti savuştu
Eşek âyni eşek palan değişti
Yazık şehitlere ziyana vay vay
***
Temeli tuz olan eğri dünyanın
Her şeyi yokuştur desem inanın
Gezdim (( cişt )) eyledim o yan bu yanın
Oyandan el üzdüm bu yana vay vay
***
Düşüne gel deli gönül düşüne
Bed asıla emek etmek boşuna
Beyhüde gögsünü verme kurşuna
Dem yerde dikilen fidana vay vay
***
Sayama sayaya buldular cahı
Onuttular beni , seni allahı
Bir ârşı çalkalar bir mazlum ahı
Kuyruğunu basan tuğyana vay vay
 ***

Bu bir uzun yoldur kısa ber değil
Evel bir haramı şimdi bir değil
Bunu her kes bilir gizli sır değil
Sır keçi götüdür âyana vay vay
***
Varlık paya paya gelmiş kemala
Bu yolda yardımcı âkıl efâle
Nihâyet yönelir az az zevale
Kerpiç kerpiç düşen umrana vay vay
 ***
Dediklerim hilaf değil lâf değil
Şayet âsı nuh oğlundan âf değil
İki gönül birbirine saf değil
Dost dostuna hayın düşmana vay vay
 ***

Rıza Çolak Oğlu
Telafer